![]() |
Antonio Gramsci |
L’indiferencia ye ro peso muerto d’a hestoria. L’indiferencia opera cerenyament en a hestoria. Opera pasivament, pero opera. En ye ra fatalidat; ixo que no se’n puet recentar. Estuerce pogramas, y acotola os plans millor entrefilaus. En ye ra materia bruta alleradera de ra intelichencia. Lo que escaix, o mal que s’ixarna sobre totz, acayeix perque ra masa d'hombres abdica d’a suya voluntat, premite ra promulgación de leys, que només qu'una revuelta podrá circunducir; premite l’acceso a ro poder d’hombres, que només un amotinamiento adubirá dimpués a xerbigar. A masa ignora per desalticame; y allora sembla pura fatalidat que tot y a totz enriste: A qui consient igual como a qui disient; a qui sapeba igual como a qui no sapeba pas; a qui yera activo igual como a l’indiferent. Bell uns ploramican piadosament, unatros churan obscenament , pero no dengún u muitos poquetz se preguntan: Si m’hese mirato de fer valer a mía voluntat, Quála cosa hese pasato?
Odio a ros indiferents mesmo per isto; perque me flore ro suyo ploramiqueyo de cutianos inocents. Demano cuentas a cadagún d’ells. De qué traza han acometito a faina que ra vida lis ha meso debant y lis mete diyariament?, Quála cosa han feito?, Y especialment, Quála cosa no han feito pas?. Y me siento en o dreito de estar inexorable y en a obligación de no malfurriar a mía piedat, de no troixar con ells as mías glarimas.
Só partidista, só vivo, siento ya en a consciencia d’os d’a parti de yo ro pulso d’a actividat d’a ciudat futura que ros míos companyers son construyindo. Y en ella, l’estrinque social no gravita pas sobre una minoralla; cosa de cuanto escaix-ie en ye a l’albur, ni tampoc no producto d’a fatalidat, sino obra intelichent d’os ciudadans. Dengún i no ye uellando dende ra finestra ro sacrificio y ra sangronera d’os pocos.
Vivo, só partidista. Per ixo mesmo odio a qui no pren partiu. Odio a ros indiferents”.
A Ciudat Futura, 1917
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Si en queretz, podetz deixar un comentario astí