Estié allora quan amaneixié ra rabosa.
-Buen diya- Dicié ra rabosa.
-Buen diya- li respondié con finura o prencipet, que s'en chiró pero no veyié cosa.
-I só astí- dicié ra voz- baix a manzanera...
-Quí yes?- dicié ro prencipet- yes firme polida.
-Só una rabosa- dicié ra rabosa.
-Vien-ne a chugar con yo- dicié ro prencipet- só muito triste...
-No'n puedo- dicié ra rabosa- no puedo pas chugar con tu. No estó adomada.
- Aa! Desincusa-me- li dicié ro prencipet.
Pero dimpués de repensar-se-ne, adibié:
-Qué cosa quier dicir "adomar"
-Tu no yes d'astí- dicié ra rabosa- Qué rechiras?
-Rechiro a ros hombres- dicié ro prencipet- Qué quier dicir "adomar"?
-Os hombres en tienen d'escopetas- dicié ra rabosa- y cazan. Ye firme inquiesto. Tamién crían pirinas. Ye l'unico que tienen d'intrés. Rechiras pirinas?
-No pas- dicié ro prencipet- En rechiro d'amigos. Qué significa "adomar"?
-Ye una cosa masiada ixuplidada- dicié ra rabosa. Significa "fer-ne de ligallos"
-"Fer de ligallos"?
-Sí, li'n dicié ra rabosa- Per agora, ta yo, tu no yes qu'un ninón semellant a cienmil ninons. No t'amenisto pas. Y tu tampoc no m'amenistas. No só qu'una rabosa semellant a cienmil rabosas. Pero si m'adomas, en tendremos una necesidat la un de l'atro. Estarás, ta yo, unico en o mundo. Y yo estaré, ta tu, unica en o mundo.
-Comencipio a replecar- dicié ro prencipet- Bi ha una flor... me s'entrefá que m'ha adomato...
-Ye posible- dicié ra rabosa- en a Tierra se i veyen toda mena de cosas.
-Oi! No ye pas en a Tierra- dicié ro prencipet.
A rabosa pareixeba muito intrigada:
-En un atro planeta?